دارلینگتن، ویلیام

[Wiliām dārlingten]
William Darlington
(ت. دیلورث تاون، شهرستان چستر، پنسیلوینیا، 8 اردیبهشت 1161 / 28 آوریل 1872؛ و. چستر غربی، پنسیلوینیا، 3 اردیبهشت 1242/ 23 آوریل 1863) ، گیاه شناسی.
ایزا گری درباره‌ی دارلینگتن، این یار دمساز و خردمند خود و وقایع نگار تاریخ گیاه شناسی، این چنین ادای مطلب می‌کند: «پیشکسوت گیاه شناسی آمریکا» . ویلیام دارلینگتن، پسر ادورد و هنا تاونزند دارلینگتن، مزرعه را برای شاگردی نزد دکتر جان وون در ویلمینگتن، واقع در دلاور، ترک کرد و چیزی نگذشت که در کلاسهای درس و سخنرانی بنجمین اسمیث بارتن در دانشگاه پنسیلوینیا نام نویسی کرد (دکتر در پزشکی، 1183) . سپس، با اعتماد به نفسی که در تمام طول زندگی از آن برخوردار بود، یک نسخه از پایان نامه‌ی خود را برای جفرسن فرستاد. دارلینگتن هفده ماه به عنوان جراح کشتی گذراند و در 1187 با کثرین لیسی، دختر ژنرال جان لیسی، اهل ، نیومیلز، نیوجرزی، ازدواج کرد؛ آنها صاحب هشت فرزند شدند.
دارلینگتن داوطلبانه در جنگ سال 1191 شرکت کرد. سه بار به نمایندگی کنگره از چستر غربی انتخاب شد، به کار بانک شهرستان چستر سر و سامان بخشید، و سی و سه سال در مقام مدیر آن بانک خدمت کرد. در عین حال با موفقیت به حرفه‌ی طبابت نیز اشتغال داشت – وی طرفدار مسهلهای قوی و عمل خون گیری در مقیاس وسیع بود – ولی گیاه شناسی همواره بر سراسر زندگیش تسلط داشت. کتابهای او، Florula Cestrica («گیای سنگواره‌ی چستر» ، 1826) ، Flora Cestrica («گیای چستر» 1837؛ چاپ دوم، 1853) ، که مشروح اولی است، و دو کتاب برای کشاورزان، به نامهای Agricultural Botany («گیاه شناسی کشاورزی» ، 1847) و American Weeds and Useful Plants («علفهای هرزه و گیاهان مفید امریکا» ، 1859) ، همه جالب و خواندنی هستند و غالباً به منزله‌ی کتابهای زنده‌ای تلقی می‌شوند که از حیث تاریخی اهمیت دارند. کتاب Memorials of Jhon Bartram and Humphry Marshall («یادنامه‌های جان بارترم و‌هامفری مارشال» ، 1849) جزء ارزشمندترین خلاصه‌های تأیید شده درباره‌ی گیاه شناسی آغازین امریکا است. کتاب دیگرش به نام Reliquiae Baldwinianae (1843) شامل مطالبی درباره‌ی ویلیام بالدوین و همعصران او است که بر مبنای آشنایی شخصی و مدارک منتشر نشده به نگارش درآمده است.
دارلینگتن یار غمخوار و محرم دیرین ایزاگری بود؛ و در مکاتبات گسترده اش رشد و پیشرفت گیاه شناسی امریکا، و نیز تحول گیاه شناسان داخلی و خارجی، هم متفنن و هم حرفه ای، را با مدارک معتبر و مستند شرح داده است. علاقه اش به آثار و امور باستانی موجب شد که نمونه‌های گردآوری شده‌ی رافینسک را، که هر گیاه شناس دیگری ممکن بود آنها را دور اندازد، حفظ کند. دو مدرک افتخاری که از دانشگاه ییل (دکتری در حقوق، 1227) و کالج دیکینسن (دکتری در علوم، 1234) دریافت کرد، نشان می‌دهند که همعصران وی بر آثارش ارج بسیار می‌نهادند دارلینگتن کم و بیش از دانشمندان پیرو سبکهای باستانی محسوب می‌شود. این برچسب بر کتابهایش خوانده می‌شود: Miseris succurrere Disco، و سنگ قبرش در قبرستان اوکلند، واقع در چستر غربی، حاوی کتیبه‌ای است به لاتینی که متنش را خود او نوشته است.

کتابشناسی

یکم. کارهای اصلی :

دفترهای یادداشت و دستنوشته‌های دارلینگتن پس از مرگ وی پراکنده شدند: مهمترین مطالب اکنون محفوظند. در کالج ایالتی، چستر غربی، پنسیلوینیا؛ مجموعه‌ی گردآوری شده‌ی ت. ج. فیتس پتریک در دانشگاه کنزس [ کانزاس ] ؛ و «انجمن تاریخی پنسیلوینیا» . مکاتبات گسترده اش بین چستر غربی و «انجمن تاریخی نیویورک» تقسیم شده اند. چند تا از نامه‌های موجود در اوراق کونارو، هفتم 42-91، با تاریخهای مختلف، در انجمن تاریخی پنسیلوینیا نگهداری می‌شوند. کتابهای وی، که غالباً حاشیه نویسی شده اند، در چستر غربی هستند؛ اما نسخه‌های اهدایی آثار خود او، که به رایگان بخشیده شده اند، در کتابخانه‌های گیاه شناختی اینجا و خارج می‌توان یافت. دارلینگتن یکی از بنیادگذاران «فرهنگستان چستر غربی» بود و در مقام دبیر – خزانه دار آن خدمت کرد و «هیأت علوم طبیعی شهرستان چستر» و «انجمن پزشکی چستر غربی» را سازمان داد. فهرست نوشته‌ها و طرحهای زندگینامگی وی در کتابی مندرجند با عنوان Bibliography of American Natural History، از مکس مایزل، 3 جلد (نیویورک، 1924-1929) . کتابهای Memorials , Reliquiae Baldwinianae او همراه با شرح مبسوط ج. یوئن تجدید چاپ شده اند (نیویورک، 1967، 1969) .

دوم. خواندنیهای فرعی :

جدیدترین گزارشهای زندگینامگی عبارتند از William Darlington, M. D. از دارثی ا. لَنسینگ (چستر غربی ، پنسیلوینیا، 1965) و Dr. William Darlington Commentaries Program Addresses، از رابرت هـ. لیپر، دارثی ا. لنسینگ، و ویلیام ر. اوورلیز، از انتشارات «انجمن پزشکی چستر غربی» (چستر غربی، پنسیلوینیا، 1965) . سوکنامه‌های کسانی که او را می‌شناختند عبارتند از «William Darlington»، از ت . پ. جیمز، در PAPS، 9 (1863-1864)، 330-343؛ و The Late William Darlinton، از ایزاگری، در AJS، دوره‌ی دوم، 36 (1863)، 132-139، که در آن از زندگینامه‌ی انتشار نیافته‌ای به قلم خود دانشمند نام برده شده است.
منبع مقاله :
گیلیپسی، چارلز کولستون؛ (1387)، زندگینامه علمی دانشوران، ترجمه‌ی: احمد آرام ...]و دیگران[، زیر نظر احمد بیرشک، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول